De eerste dag Active Adventure
Hele goede training: door het zwarte woud zijn 10 proeven uitgezet en bestaat te mogelijkheid tot volgen van een offroad training voor de beginners.
De proeven bestaan uit een “normaal” en “moeilijk” spoor. Maar beide zijn best pittig gezien de meeste proeven op afgravingen en steengroeves zijn en dus bestaan uit losse stenen en diep gravel. Een erg goede training vergeleken met ons Nederlands zijden zanddekentje.
Ik heb overal enkel moeilijk spoor gereden en elke proef mocht 5x gereden worden.
De eerste was een steengroeve waar een proef met korte klimmetjes en afdalingen over grote stenen (20cm doorsnee) waren. Deze lagen ook nog eens niet allemaal vast. Het kiezen van een juist spoor en vechten tegen het mentale “gevaar, gas los” was key. Vervolgens krappe bochten waar ik voor mijzelf de training aan toe voegde alles zonder voetjes aan de grond te doen. Een hele krappe bocht gevolgd door een stijle klim over los gravel maakte het af.
De tweede proef was een afgraving voor asfalt. Hier was de ondergrond enkel losse stenen van 5 tot 10CM doorsnee. Behandelen alsof je in mul zand reed was de sleutel. Om volgas geven te blokkeren en wat moeilijkheid toe te voegen aan de ronde waren overal obstakels die je goed moest nemen om niet stil te vallen en het 260KG gevaarte in te graven of op zn kant te leggen.
De derde was in een bos en waren stijle hillclimbs en afdalingen langs een stijle bergwand. Tijdens het klimmen boomwortels en stenen, tijdens het afdalen was de losse, kleiachtige gladde grond de uitdaging.
De vierde van de dag weer op een steengroeve waar korte bochten, klimmetjes, klimmetjes met scherpe bochten, een combi van modderbaden en singletracks over stenen zich over 2KM afwisselden.
De laatste was de mooiste: bovenop een berg lag een afgraving die begon met een hele korte bocht en een stijle klim. Wat volgde waren twee heuvels die als springschans gebruikt konden worden. Vervolgens het bos in voor 1,5KM aan korte draaien en singletracks met een boel boomwortels die zonder voeten aan de grond voor een uitdaging zorgde. Vervolgens heel stijl naar beneden, hele korte bocht stijl omhoog en dat nog 2x. Aan het eind van de proef waren nog twee zandbakken en een grindbak neergelegd, waar door het mulle zand ook nog gekeerd moest worden. En dat zonder voetjes aan de grond. Genieten!
Wel helemaal naar de knoppen en een dag te gaan: door de HAT merk ik toch dat nog wat herstel nodig is.
2e Dag
Het had de nacht voor de 2e nacht hard geregend en dat had zijn uitwerking gehad op de ondergrond: klei in het zwarte woud en nat!
De eerste proef was redelijk gemakkelijk: ook het moeilijke spoor. Wat gravel, wat klimmetjes en vooral op wat meer snelheid. Wat leuk was, was dat ik de HP2 enduro van een maatje mocht proberen: zo’n andere machine en zo mega gaaf voor offroad!
De 2e proef was het hoogtepunt die dag. In een steengroeve meerdere stijle klimmen en afdelingen in de klei waar je echt het juiste spoor moest zoeken om grip te krijgen en te kunnen remmen. Bij één afdaling was dat sowieso niet mogelijk en kwam het mentale spel van NIET remmen erbij kijken en gewoon stijl naar beneden laten rollen om snelheid erna te verminderen op een plek met meer grip.
De derde was weer stenen, stenen en stenen. Stenen bergop en vergaf. Grip was er, het juiste pad om niet van de motor gegooid te worden niet en moest gevonden worden. Zeker als in de stijle afdaling nog een scherpe bocht verwerkt zit
De ena-laatste proef was door de regen een ijsbaan geworden en was de uitdaging de banden voldoende te laten lossen om nog wat grip te kringen. Alle moeilijke sporen waren afgesloten hoewel ze voor ons eventjes open gingen: echter een geheel klei en gladde helling was niet te doen en was blij zo-goed-als boven te zijn
De laatste was eigenlijk al soort van afgesloten omdat deze door de klein onrijdbaar was. Maar gezien ik op weg was met een stel kinderen, inclusief mijzelf toch doen. En zo begon pure spelerij in diepe klei met afdaling en klim waar door het beetje grind in de klei nog net genoeg grip was om boven te komen en naar beneden om niet op je bakkes te belanden. Daartussen klei zo diep als de laars in een bocht gewoon gasgeven en domme dingen doen resulterend in een motor die te ranzig is om aan te zien en een bestuurder die eruit ziet als een varken. Maar lol dat we gehad hebben
En zo is active adventure een wrap. Op naar Motorhotel La Mouche voor het lichamelijk uitkateren
Die HAT was nog niet helemaal uit het lichaam namelijk dus deze voel ik wel.
Reactie plaatsen
Reacties